Jak Ustawa 2.0. zmieni polską naukę? – Biuletyn IW
19 września 2017 podczas 10. Narodowego Kongresu Nauki zaprezentowany został projekt nowej ustawy o szkolnictwie wyższym. To projekt nowatorski, gdyż jego założenia wypracowało samo środowisko akademickie.
Nie tylko w ramach pracy trzech zespołów eksperckich składających się z przedstawicieli krajowych uczelni, ale także w szeroko zakrojonych konsultacjach ze środowiskami studenckimi, doktoranckimi i przede wszystkim naukowymi, mającymi miejsce podczas dziewięciu poprzednich Kongresów Nauki.
Projekt ustawy łączy w sobie prawo o szkolnictwie wyższym, zasady finansowania uczelni oraz zasady nadawania stopni naukowych, które dotychczas były określane przez trzy odrębne ustawy. W ramach projektu ministerstwo odchodzi od podziału uczelni na jednostki organizacyjne, zostawiając tę kwestię regulacjom wewnątrzuczelnianym. Dodatkowo zwiększane zostają kompetencje rektora oraz powołany zostaje nowy organ – rada uczelni, której zadaniem jest m.in. przyjmowanie strategii uczelni, przedstawianie kandydatów na rektora i opiniowanie statutu. W projekcie nowej ustawy przedefiniowano sposób kształcenia doktorantów, oceny uczelni oraz ich klasyfikację. Drobnym zmianom ulegają zasady przyznawania stopni i tytułów naukowych. Co więcej, projekt zakłada możliwość tworzenia federacji uczelni. Reforma nakłada na uczelnie odpowiedzialność finansową w przypadku zmiany wysokości opłat, które student zobowiązany będzie wnieść podczas swojego kształcenia oraz w przypadku opóźnień w wydawaniu dyplomów swoim absolwentom.
Wymienione wyżej kwestie stanowią jedne z najważniejszych zmian, jakie przewiduje nowy projekt. Jednak jak do projektu nowej ustawy odnosi się samo środowisko naukowo-akademickie? Co na temat reformy ma do powiedzenia minister nauki i szkolnictwa wyższego Jarosław Gowin? Wszystkiego tego dowiedzą się Państwo z poniższego wydania Biuletynu.
Łukasz Chorchos
Chcemy uwolnić potencjał polskiej nauki – wywiad z Jarosławem Gowinem
Naszym priorytetem przy tworzeniu Konstytucji dla Nauki było wypracowanie takich rozwiązań, które poszerzałyby zakres autonomii uczelni, by same mogły reagować i kształtować swoją misję, strukturę i działalność. Zależy nam na zdecydowanym podniesieniu poziomu kształcenia i badań.
Michał Gajda – Wprowadzenie realnych zmian zależy od środowisk akademickich
Z pewnością przyjęcie Ustawy 2.0 zainicjuje dopiero proces zmian, a nie będzie jego ukoronowaniem.
dr inż. Konrad Markowski – Ustawa 2.0 z punktu widzenia młodego pracownika nauki. Blaski i cienie nowej Konstytucji dla Nauki oraz blaski (i głównie) cienie obecnego systemu.
